Boerenkoolcup 2019 (by Wouter Molenaar)

Boerenkoolcup 2019

Nooit eerder was er zo’n uiteenlopend weerbericht voor een zeilweekend dan voor deze Boerenkool cup. Uiteindelijk kreeg de windguru wel gelijk. Zaterdag weinig wind en zondag een opbouwende wind oplopend tot 22/24 knopen.

In de HWH app was er ineens de mededeling dat er 3 internationale kleppers zouden meedoen aan het grootste Finnclub Holland evenement dit jaar. Als dat waar was dan zou dit een legendarische Boerenkoolcup worden en dat werd het uiteindelijk ook. We hadden onder een biertje wel een gefantaseerd dat Sir Ben Ainsley maar eens mee moest doen, dan zou hij nog eens wat meemaken en wat gebeurt? Ineens komen er drie van die lui. Nils, Caleb en Nicholas waren er klaar voor want die hadden de hele week masten getest op Scheveningen om toch op die Boerenkool cup een beetje leuk voor de dag te kunnen komen.

Zaterdag
Begon de eerste wedstrijd met een lichte wind van een knoopje of 7. Bij de eerste start moesten de zenuwen er even uit en ging de U vlag er in. Eigenlijk waren er verder nauwelijks valse starts. Helaas een erg instabiele wind, maar ook dan moet je kunnen varen. De eerste wedstrijd was nog met wat wind en was er een normale uitslag met een overwinning van Nicholas Heiner, die dit met kinderlijk gemak leek te doen. De tweede wedstrijd zakte de wind er langzaam uit maar kon er toch tot de finish gevaren worden. De wind draaide van west naar noordwest, lastig allemaal en het laatste kruisrak werd vooral veel bakboord zeilen. Eigenlijk werd de toon gezet in het rak daarvoor waar een lepe/slimme Ewout Meijer vakkundig buiten het veld omzeilde. Hij zette dat door in het ruime rak en we besloten met een bootje of 4/5 zijn spoor te volgen ruime wind. Laag blijven was het parool en bij de onderton incasseren en aldus geschiedde. Slimpie 66 deed dezelfde truc nog een keer en werd derde. Albert Kroon had een mooi strookje vrije wind midden in het veld naar de finish. Met hem mee liepen de NED 71 (Nico van Wirdum), NED 990 (Pieter de Gooijer) en wat hoger lagen de Ned 703 en NED 43. De Stressman had het moeilijk met Thierry van Vierssen achter Albert Kroon. Dat monde uit in een confrontatie op de finish tussen van Vierssen en de Stressfactor. De Ned 2 kon nog net door een gaatje tussen de hulpfinishboot en de finishlijn. Nogal onhandig en dom. Het moment werd aan de bar nog even uitgediept, erom gelachen, biertje gedronken en we hebben er weer een anekdote bij.

Na de 2e wedstrijd was het klaar, no wind. De hele dag regen en iedereen had het vreselijk koud. Ruurd Barends, pfff, ik zit te rillen en ga naar de haven. Hein Bloemers deed opdrukoefeningen in de boot en iedereen probeerde op een of andere manieer het bloed weer te laten stromen. Gelukkig werden we naar de kant gestuurd.

Zondag
Dat leek er meer op, ongeveer 10 graden warmer en 4 wedstrijden achter elkaar. Met een beetje mazzel kwamen Chris Frijdal en de Stressfactor bij de eerste boei met de drie matadors boven en op weg naar de spreader hadden we het nog gezellig met zijn vijven. Wat er na de spreader gebeurde was voor Chris en mij onbeschrijflijk. Werkelijk een explosie van geweld van drie professionele pompeneurs. De adrenaline en energie die vrijkwam vonden we geweldig. Tja, de andere kant van de medaille was dat zij weg waren en wij bleven liggen. Bootje voor bootje werden we ingehaald. Zelf kon ik er nog een top tien plaatsje uit peuren, maar Chris zakte helemaal weg. Met de tweede wedstrijd had de Stressfactor nog meer geluk en ronde als eerste de boventon. Op weg naar de spreader nog even achterom gekeken wie er achter lagen. En ik keek in de ogen van Tobias Kirschbaum en Caleb Paine en met de pompvlag op zag dat er dus niet zo lekker uit voor opa. Het viel echter allemaal mee en bij de beneden gate was alleen de USA 6 er langs gepompt. Het tweede kruisrak maar met de Amerikaan mee gezeild en in de achteruitkijk spiegel werden de zeilnummers steeds kleiner. Dus met tweeën het 2e ruim rak in waarbij het signaal kwam dat de pompvlag er uit ging. Echt mazzel en de enige die de oversteek ruime wind kon maken was Nicholas maar hij redde het net niet voor de NED 2. Ergens moet hij gedacht hebben, “die pak ik in het kruisrak wel” en koos voor de andere boei van de gate en voor een ander kruisrak. Zelf ging ik met Caleb mee en het was stil om ons heen. Ik keek eigenlijk best een tijd naar de man die schuin onder me lag. Wat was dat? Brons? De House of Paine, Dr Paine, Paine in the ass. Eigenlijk van alles kwam voorbij, maar zelf voelde ik me niet echt een Painekiller. Eigenlijk was het al mooi dat we allebei ongeveer even hard gingen. Bij de finish zag Nicholas dat hij het net niet redde. Tja Nicholas, dat kan de beste overkomen. Bij de derde wedstrijd stond er eindelijk een aardig windje. Mooi zeilweer en de pompvlag op. Dus de eerste drie waren bekend, alleen de volgorde nog niet. Dat was weer Caleb Paine met daar achter Nicholas en SUI 1 Nils Teunick (die trouwens ook een beetje Nederlands spreekt). Douwe Broekens die ook een hele strakke serie neerzet wordt 4e en onze lokale held Albert Kroon 5e. De wedstrijddag werd besloten met een test van de hangspieren met de toppers voorop. Voor hun appeltje – eitje. Noemenswaardig is de 5e plek van Hein Bloemers, die getuigt van een topconditie. En Jelte Barends kwam ook steeds beter in vorm.

Verder waren de banen on-Loosdrechts, slechts één keer had je de keuze om aan de andere kant van een eiland langs te gaan, maar daarna geen eiland meer gezien in de wedstrijden. Wedstrijdleider Bert van Woudenberg had goed zicht op wat er moest gebeuren. De startlijn lag er alle keren strak in, pompvlag er in / er uit. Bovenboei verleggen, het ging allemaal smooth.

Het was mooi voor mij om weer eens “full power” mee te kunnen doen na een tijdje ziek/zwak etc waardoor er helaas een aantal mooie evenementen gemist werden. De onstabiliteit in de wind kon niet voorkomen dat de beste vooraan liggen. Uiteindelijk ligt er een velletje voor je neus met uitslagen en daar moet je het mee doen.

Voor onze Loosdrechtse Finnzeilers was het een legendarisch evenement en het was een feest om mee te doen.

Wouter Molenaar
NED 2 (Stressfactor)