2009 Duits Open (by Cees Scheurwater)

Quote
Postby Webmaster » 17 Mar 2011, 21:37
Dit verslag wat later dan de uitslagen… maar voor de jaarboeken nog ruim op tijd hopen we dan maar.
De Duitse Kampioenschappen werden gevaren in het rijk der gebraden eenden… op de Dümmersee. Goed gepland na de Dümmer Cup het weekend ervoor (ooit nog gewonnen door Fons gevolgd door Lucio)… dus één keer rijden voor twee series… zodat er voldoende deelnemers waren… heel slim het aantal boten beperkt tot 80 om vooral wat ruimte te houden tussen alle graspollen en overhangende bomen bij de boventon. De windrichting was gunstig… er konden redelijk goeie banen uitgelegd worden op het midden van het meer. Het comité had dat echter pas na drie wedstrijden door en in beginsel voeren we gewoon strak langs de kant… goed voor de toeschouwers, Duitse campers zitten namelijk altijd vol met liefhebbende familieleden, maar voor de keuzevrijheden van de zeiler in het kruisrak was het op z’n minst gezegd beperkend. Met name de eerste race was een klassieke camel race waarbij direct na de start de wind zo’n 30 graden draaide zodat iedereen achter elkaar aanvoer in een lang lint.
De richting van die gunstige wind was grofweg Noord… en dat had een andere consequentie: het was bitterkoud! Met 7 á 8 graden werd hier daadwerkelijk de wintertijd ingeluid. Voorin finishen was prima voor de eindranking, maar ’t betekende ook dat je lang moest wachten op de laatst gefinishte boten.. en na 10 minuten begon dan toch het blauwbekken en klappertanden.. na twintig minuten stopte de doorbloeding hier en daar en na 30 minuten kostte het je 5 minuten om je nek om te draaien. Afstervende lichaamsdelen werden gelukkig steeds nét voorkomen door een ingrijpend comité dat de volgende start aankondigde.
Dag 1 werd getekend door ca. 12 tot 15 knopen. Dag twee waaide er een voortreffelijke 25+ maar het comité durfde geen wedstrijden aan. Dag 3 opnieuw 15 knopen en de laatste dag van de medalrace geen wind en mist.. en dus vroeg naar huis. Tijdens het aftuigen brak de zon door en werd het toch nog aangenaam verpozen.
De Nederlands equipe bestond uit Karel, Arthur en Cees (en tijdens het weekend ervoor ook Luuk in de stromende regen). Tegelijkertijd was natuurlijk de Boer’nkoolcup in Nederland en om deze klassieker in te ruilen voor een Duitse wedstrijd vereist toch wel wat hoofdbrekens en twijfels. Temeer omdat de Boer’nkool Cup toch wel een magische uitstraling heeft en een aantrekkingskracht heeft toppers uit het verleden en uit het nu. Tegelijkertijd wilden we graag het debuut van Jack in de Star voor geen goud missen eigenlijk. En… gemiste kans om tegen PJ en Martijn te varen, maar gelukkig zijn er in Duitsland ook wel wat toppers… met name de jonge garde laat van zich horen. 6 of 7 man sterk trainen die zich het apenzuur en draaien voorin het veld mee.
Karel werd uit traditie een aantal malen bestraft met een zwarte vlag en kon daarmee een goede eindklassering uit zijn hoofd zetten. Ik begin mij werkelijk af te vragen of ze het er om doen. Ik heb nog geen Duits open gezeild zonder dat de 41 werd ’teruggefloten’. Zonder dat gedoe met die vlaggen was een tweede plek zonder meer in zicht… de afloop zullen we echter nooit weten. Arthur had wat meer moeite. Cees draaide gemiddeld goed mee en eindigde redelijk steady in de top en scoorde daarmee overall goed. Constant varen was wel de key to succes.
Het kampioenschap werd gewonnen door de grootste vriend van put-the-bow-down-Gert. Gert werd door deze man op minder sportieve wijze in Duitsland tijdens de Travermunder Woche wat in de ranking achteruit gevaren. Cees waagde daarover een geintje te maken op de Duitse site, maar op de Dümmersee bleken veel Duitsers steun te betuigen aan dat geintje. De Duits kampioen is gewaarschuwd; zijn reputatie staat op scherp. Doet overigens niks af aan de zeilkwaliteiten van de man. Vlaggen lezen zou hij nog even kunnen oefenen maar met zoveel zeilwijsheid en snelheid kun je je wel wat fouthjes veroorloven. Wij vermoeden echter dat hij binnen afzienbare tijd voorbijgevaren wordt door een van z’n teamgenoten. De tijd zal ’t leren.

CS