2009 Malcesine Garda Meer (by Luuk Kuijper)

Malcesine (Garda meer)

Op zaterdagavond 2 mei vertrokken en zondagmiddag in de zon en de wind.
Vorig jaar had ik nog gezegd: dit is de laatste keer, want we hadden 5 dagen regen gehad, was het nu heel anders. Volop zon en wind en een mooie starttijd 13.00 uur en 3 potten per dag tot 18.30 uur varen.

Mijn doel was om ervaring met mijn nieuwe mast op te doen en trainingsuren te maken.
Er waren 31 deelnemers die bijna allemaal uit Hyeres kwamen en al goed in vorm waren.
Ik was de 2 na oudste wat me op de feiten drukte, jong van geest, maar het lichaam wordt ouder.
De eerste wedstrijd was onder goede omstandigheden voor mij zo dacht ik, niet te hard maar wel volop aan de bak. Dat er op dit niveau iets anders wordt gestart dan ik gewend was bleek al snel dat ik compleet in de vuile wind zat na 100 meter en op de grote mannen in 500 meter er 200 inleverde en werd daarmee 18de.

Op de kant had ik al geprobeerd wat advies in te winnen bij de toppers, maar dat kun je vergeten, alleen Rafael Trujillo heeft me op alle dagen tips gegeven en zelfs op het water kwam hij vragen wat ik nu versteld had. Als je kijkt naar hoe men de mast in het dek vaart, stand van het zwaard, aantal kg, dan vaart iedereen anders en gaan ze toch hard.
Bijvoorbeeld de Engelsen varen de mast bijna helemaal achter in het dek en het zwaard onafhankelijk van de wind uiterst naar achter, vlgs Rafael tegen alle regels in, maar hij zegt dat de Engelsen denken dat de drukverdeling en de werveling onder de boot dan het meest optimaal is. Zelf vaart hij de mast iets uit het midden naar voren.
Hij gaf als advies om de Wilke mast iets meer naar het midden in het dek te varen dan de HIT omdat de Wilke een iets ander middeldraaipunt heeft door zijn vorm.
Het zwaard naar voren varen was zijn advies zolang je de boot kon houden en niet te loefgierig werd, was ook afhankelijk van je hangcapaciteiten en je gewicht. Dit geeft je betere hoogte. Bij een stijve mast de cunningham zeer behoorlijk doorzetten en bij wind aan gaan hangen. Wat mij verbaasde was dat hij vertelde dat hij zijn mast bij wind zelfs meer naar voren zette (onderdeks) dus meer kilo’s, omdat was zijn theorie, je wilt het zeil vlak krijgen en dan heb je de ronding van de mast nodig en laat je het boven opengaan met je cunningham.

Nou dat was even een stukje theorie en die had ik inmiddels ook in mijn zak en op naar de 2de start, daar wist ik 15de te worden en het verstellen wat ik had gedaan leek te helpen, had meer hoogte, maar kwam nog snelheid te kort en het was ca. 10-12 knopen wind.
In de avond weer verstellen met de Spanjaard die een oogje in het zeil hield.
Om met de grote mannen mee te doen startte ik erg scherp zodat ik te vroeg was maar wel 4 boven kwam en na 1 ½ uur als 8ste eindigde. In elk geval bij zo’n 12 knopen wind
Kon ik het wel bijbenen op alle rakken alhoewel je niet mocht pompen en dus daar het verschil niet gemaakt kon worden.
Opvallend was de snelheid van Michael Maier, die verreweg de meeste bootsnelheid had van het veld, voer met een Pata mast en mast stond nagenoeg voor in zijn boot (1 dik blok en 4 millemeter blokje) en zwaard in voorste positie. Hij werd deze week ook nog 45 en petje af voor deze man die zo mee kan draaien in de top, ook in Hyeres.
De rest van de wedstrijden beetje op dezelfde plaatsen gevaren, daar hoorde ik dus thuis.
De wind was steeds ca 10-12 knopen, voluit hangen en af en toe even de spanning van de benen af. Alle wedstrijden de zaak telkens verstelt, maar meer eruit halen kon ik niet.
Bleek wel dat de start op dit niveau erg belangrijk is, want voor je het weet zit je in de 2de linie en vaar je alleen maar in de vuile wind en heb je het gevoel of je helemaal stil ligt.
De Duitser Dirk Meid voer sterk en had een prima snelheid en zat met regelmaat de eerste boei er goed bij.
De laatste race op vrijdag waaide het meer (14-16 knopen) en alles wat ik gehoord had over trimmen maar weer veranderd en mijn vrees was, ook met de ervaring van eerdere jaren dat ik met die wind er nog sneller tussenuit zou vallen. Bij de pin gestart, maar daar was ik op moment van startschot niet meer alleen en liet mij opjagen met een te vroege start als gevolg. Dat vermoedde ik al, maar teruggaan in dit veld betekend 3 of 4 na laatst en ik wilde juist met deze wind kijken hoe het ging.
Het bleek dat ik prima meekon qua hoogte en snelheid en kwam 8 boven, werd 12 dus ik was tevreden ondanks dat ik baalde dat ik een OCS had toch fijn gevaren.

Ik heb de Hollandse equipe wel gemist, het op en neer gaan naar de watersportzaak Westwind, het sleutelen en het ijs eten, dat heb ik nu samen met Audrey gedaan en die moest dan ook maar de zeilverhalen aanhoren.

Heb een zeer fijne week gehad, 10 wedstrijden gevaren met zon en wind en nog wat golven. Vanaf Malcesine een prima startplaats, veel beter dan Riva. De start lag ca. 10 min. van de haven en goede campings op 750 meter van de haven, zeker een aanrader voor volgend jaar als het weer in mei wordt gevaren.

Zie voor de uitslagen de site

Groet,

Luuk