2012 ONK (by Hein van Egmond)

Vrijdag 14 September 2012
De dagen voor aanvang van het evenement bleek al dat dit een ander ONK zou worden dan de voorgaande. Op de grote groep Finnen, die het weekend daarvoor hadden getraind, na waren er nog geen andere klasse actief aan het trainen. De windvoorspelling was duidelijk. Vrijdag zouden het stront van de dijk waaien en de twee volgende dagen zou het wat lichter weer zijn. De wedstrijdleiding had de eerdere klachten over een te ver gelegen wedstrijdgebied erg (iets te) serieus genomen. Er werd gevaren op course “orange”, dat zich vlak onder/in de kom tussen Medemblik en Andijk bevond. Dat beloofde wat.

De wind was niet spectaculair hard bij aanvang van de eerste wedstrijden, maar nam gedurende de dag toe tot soms meer dan 30 knopen. Door de invloed van de kade waren de vlagen zeer tricky en de golven niet indrukwekkend. Voor de wind eindigde voor velen voor en achterin het veld voor korte en langere zwemlesjes. Helaas stelde de rescue teleur. Er waren niet genoeg boten ter beschikking om de mensen die te lang zwommen een handje te kunnen helpen. Gelukkig kwam alles op z’n pootjes terecht en zijn er naar mijn weten geen ongelukken gebeurd. De eerste twee races werden gedomineerd door Timo en ik had de eer de laatste zegen te pakken. Na drie races keerde de vloot voldaan en vol verhalen terug naar de kant. Bij de gebruikelijke ONK Finn Borrel bij Brakeboer werden vanaf 6 uur deze verhalen, foto’s en het gebruikelijke “bruine fruit” uitgewisseld. Ohja, er werd ook nog bier gedronken…. Wederom top geregeld Fons! De Finn-klasse hoopt dat je volgend jaar wel bij bent!

Zaterdag 15 September 2012
Deze dag had getekend moeten worden door de minste wind tijdens het evenement. Dit bleek echter mee te vallen. Uiteindelijk stond er een constanten 12 knopen met vlagen naar 18. De wind kwam uit dezelfde richting als de laatste race op vrijdag, alleen doordat het minder hard woei waren de shifts veel merkbaarder. Het veld kwam verwikkeld in een snel wisselende stemming van blijdschap en teleurstelling. Het was niet de kunst van het snel naar voren varen, maar de kunst van de schade beperkt te houden. De dag winsten gingen naar de Fransman Laurent, onze master Luuk en mijzelf.
Timo bleek na 6 races de schade goed beperkt te hebben gehouden en had een mooie 7 punten voorsprong op de nr. 2. Opvallend was wel dat de gehele dag de pomp-vlag uit was gebleven. Later bleek het wedstrijdcomité niet goed op de hoogte te zijn. Ze hadden de gehele dag zitten wachten op een constante 13 knopen. Niks meer aan te doen, maar volgende keer wel even beter opletten dus. Zondag zou het harder waaien dus dan zal hij dan wel worden gehesen. Die nacht bleef het nog lang onrustig in Medemblik.

Zondag 16 September
De pomp-vlag bleef uit. Ondanks dat er 17 knopen was voorspeld werd het een lichtweer wedstrijd met zeer plaatselijke shifts tot wel 30 a 40 graden. Timo ging vroeg het water op met 1 doel. Al snel werden de zegens verdeeld onder Karel en Bas en om 1 uur stond de hele vloot alweer de boten in te pakken. Op dat moment kwam die 17 knopen pas opzetten.
De resultaten van die dag betekende dat Timo zich, met 13 punten voorsprong, het komende jaar de Nederlands kampioen Finn mag noemen. Een zeer overtuigende en verdiende zegen! Karel en Nanno waren in de achtervolging en eindigde respectievelijk op een mooie tweede en derde plek. Een mooi Nederlands podium dus. Gefeliciteerd mannen!