2013 Finn Masters (by Karel van Hellemond)

HENK, THE TANK, BIG FINN CHAMP !

De grootste goldcup ooit.

Wat een prestatie van onze Henk de Jager petje af! Er werd gezeild voor de kust van La Rochelle dat betekende stroom wind en golven. We hebben het allemaal gehad. Er werd gestart in twee groepen van 150 boten dus een beste lijn. Een goede start en een goede basis snelheid was een must, hard werken en laag varen golven surfen, dat was nodig voor een goede klassering. Er waren een hoop goede zeilers uit de hele wereld gekomen vele met coach. Het leek wel op een profesioneel circuit: trainen, meten, stroom gegevens, etc. Het werd een loodzwaar WK. Mannen als Ed Wright, Lobert, Bieberitz en Vausali werden in gehuurd voor de taktiek en de afstelling van de boot. Er waren er bij die echt schofterig hard zeilden. Onze Henk had de PATA ook goed op snelheid met een prachtig M1 zeil ging de man ook super goed aan de wind en ook niet bang voor de wind was de sleutel tot succes. En niet te vergeten zijn paardenmelk dieet! Komt de beste man eigenlijk wel door de doping test? Henk respect op die leeftijd zo mee doen, ik moet er zelf nog even niet aan denken.

Omdat er op twee banen gevaren werd heb ik niet alles mee gemaakt, maar hier een korte samenvatting van wat ik heb meegemaakt. De eerste dag was gelijk vlaggetjes dag bij ons in de groep. Zelf bij de pin gestart met Maier, Breuer en nog wat snelle mannen het leek de eerste paar minuten goed te zijn tot dat de wind zo n 20 graden naar rechts draaide en dan lig je in eens een bootje of 80. De turbo er op en blijven vechten. Er werd een hoop goed gemaakt. En in de down wind ging ‘t erg hard; het was heerlijk golven surfen met zon 12 tot 13 knopen wind. Alleen de tweede down wind werden we allemaal gevlagd een voor een, de pomp vlag was er uit gehaald alleen was dat niet gezien door ons. Er lag blijkbaar een opblaas boot tussen de golven van 1.5 meter. Die hadden we dus even gemist. Wat was er gebeurd met de regel van surfing conditions? Later nog met de Amerikaan naar de jury geweest om verhaal te halen maar ‘t mocht niet baten. Later die dag nog een vlag opgepikt dus een DSQ en een 12e plek. Niet echt lekker dus en de rest van de week geen enkel risico want een derde vlag of een zwarte betekent einde verhaal. De hele week de billen samen knijpen en elk golfje proberen te pakken zonder dat de jury er iets in zag, lastig! Budzien had een top dag en scoorde gelijk goed. Ook Purdie en Breuer waren er goed bij.

De volgende dag ging een stuk beter met meer wind en golven was het een feest. Je kon van de ene op de andere golf springen en je was zo weer beneden. Aan de wind was het hard werken en laag varen! Het beste was toch aan de wind op rechts van de baan ook ivm met de stroom. Purdie won; de man uit Nieuw Zeeland ging echt hard. Ik werd zelf 2 en later die dag 6. Maar het moest nog beter. Maier en Budzien bleven ook goed varen en de Amerikaan Lidecis zat er ook goed bij. Ook de Lithouwer Rymonis zat steeds ongeveer in de top 5.

De dag er op was er wat weer wat minder wind en waren er wat kleine drama s op de wedstrijdbaan. Purdie (2 maal wereldkampioen ok jol ) liep tegen zijn tweede vlag aan ook Breuer scoorde een gele en Budzien scoorde in de 30. Ik kon niks doen en moest echt opletten voor niet nog een vlag en werd 10e. De volgende dag waren we al vroeg op de haven het was koud maar er stond een mooie nw wind een knoopje of 15 tot 18. Helaas werden we aan de kant gehouden. Velen waren het er niet mee eens. Toen toch het water op na 2 uur wachten, maar al snel nam de wind toe tot ongeveer 22 knopen wind. Bij de baan aan gekomen moesten we weer terug in een lange surf de haven in. Jammer. Die dag werd er niet meer gevaren.

Met aftrek als 9e de medal race in, maar er waren kansen. Maier stond eerste, maar met Budzien en Lidecis moest nog afgerekend worden. In de ochtend zeilde de anderen 290 zeilers nog een wedstrijd. En wij mochten wachten en in de middag gaan knallen om het podium. We werden naar binnen geroepen door de organisatie. De wind was aangetokken tot 25 knopen wind. Heel uitgekookt vroegen ze ons of er iemand bang was om te zeilen met deze wind? Het bleef muis stil in de jury kamer. Een meesterlijk zet! Want boven de 20 knopen wind mocht er eigenlijk niet gezeild worden. Er werd een baan uitgelegd voor de haven; een op en down baan 3 maal heen en weer. De eerste start was vals, dus gingen we opnieuw. Ik scoorde weer een vlag op het sartschot (ik draaide te dicht bij de FRA 75) en kon gelijk aan de 180 beginnen; een rot klus met zo veel wind. Iedereen weg en ik stil op de lijn met een bak water aan boord. Dus maar hard over stuurboord de kant opgezocht en met een mooie shift eigenljik weer zo in het midden van het veld. Toen bij de boven ton draaide Allen Burell te dicht bij mij. Ook dat mocht niet van de jury. In een super downwind de Amerikaan weer in gehaald; het ging van links naar rechts en weer terug. Ik lag nu 4e. In de up wind Thomas Schmit ingehaald. Het liep lekker, alles ging vanzelf. De laatste down wind alles op alles gezet en Budzien weer bij gelopen. Het laatste kruisrak voor de linker kant gekozen ook dit was goed en de afstand tot Maier was ook in een keer de helft. In een grote vlaag op de finish af. Maier wint ik werd 2 en Budzien werd 3. Wat een race!.Maier de terechte kampioen. Budzien 2 en Lidecis 3.

Maar super Henk GGM World CHAMP! Opvallend dat onze Jan Bart ook heel goed zeilde, met ik meen een 6e en een 8e plek. Super, met een eigen zeil. Van Viersen zat er ook steeds goed bij. Respect voor iedereen die mee gedaan heeft.