2013 Open Belgisch kampioenschap (by Jan Bart)

Open Belgisch kampioenschap (30 inschrijvers. Oranje boven)

‘k Heb getwijfeld over België
Omdat iedereen daar lacht
‘k Heb getwijfeld over België
Want dat taaltje is zo zacht”

Dat zong Henk Westbroek van Het Goede Doel in 1982. In datzelfde jaar werd de Sports Nautiques de L’Eau d’Heure (S.N.E.H) opgericht aan de oever van het een decennium eerder kunstmatig aangelegde stuwmeer Plate Taille. Wat Henk even vergat te vermelden in zijn lied was dat voor de gemiddelde Nederlander dat taaltje in het zuiden van dat mooie land overgaat van “zacht” naar “onverstaanbaar”. Naar Frans namelijk. En aangezien de gemiddelde Franstalige vrijwel geen woord over de grens (of in dit geval zelfs binnen de grens) spreekt voelde ik mij in deze omgeving direct echt “met vakantie” en met die insteek ging ik eerlijk gezegd ook naar het OBK. Een stuwmeertje omrand met heuvels en bossen is qua wedstrijdzeilen niet bepaald mijn favoriete locatie of in ieder geval dicht ik mijzelf daar niet veel kans op een hoge klassering toe maar dat hinderde even niet.

Stefan de Vries daarentegen was vast van plan dit kampioenschap bij te schrijven op zijn reeds indrukwekkende Palmares. Hij haalde Arend van der Sluis over ook mee te doen maar kon toen hij dat deed waarschijnlijk niet bevroeden dat hij daarmee mogelijk serieus onder zijn eigen duiven schoot. Arend stond namelijk op scherp. “Every dog will have its day” moet die gedacht hebben en deze zaterdag was dus die dag.
Een afnemende windkracht 3 en af en toe wat regen. Het wedstrijdcomité van de SNEH bleek uiterst sluw te werk te gaan. Het legde de startlijn zodanig dat de inhalige Hollanders zoals Stefan en ondergetekende bij de ogenschijnlijk favoriete pin van start gingen terwijl de Local Hero, Joel Glady in zijn Pata uit het jaar kruik met dito zeiltje erop bij het startschip vertrok en al snel een lift met dikke wind oppikte en er vandoor ging. Maar wel in het kielzog van onze Arend die ik ervan verdenk de locals tevoren de geheimen van deze vijver op slinkse wijze te hebben ontfutseld. Hij leidde de race soeverein van start tot finish. Stefan lag halverwege het eerste kruisrak rond de twintigste plek. De race duurde hooguit 15 minuten maar toch wist hij zich naar de tweede plek achter Arend te zeilen. Erg knap. Ik werd dertiende vlak achter Bas Weijman die ook een last minute met zijn eigen Camper naar dit vakantieoord had geboekt.

De tweede race was de pin toch echt favoriet en kon daar op links kort na de start de kennelijk regel bevestigende uitzonderlijke lift over stuurboord worden opgepikt. Rodney Cobb deed dat als eerste, op de voet gevolgd door ondergetekende en de FRA 776. Arend, local hero Joel en Stefan moesten een inhaalrace varen. Bij de eerste benedenboei zat Stefan alweer op mijn spiegel maar op het randje van wel of geen overlap op tijd liet hij mij voorgaan. Aan de ene kant een veilige en dus verstandige keuze maar aan de andere kant een risico want de races zijn hier kort en om riant uitzicht op de titel te houden moest hij toch echt nog wat verder naar voren. Aandewind klapte Stefan even naar bakboord richting een verleidelijke strook wind die een fata morgana bleek. Ik had die strook ook wel zien liggen maar gaf niet toe aan de verleiding en slikte nog een tijdje vuile wind van Rodney. Maar uiteindelijk bezweek ik en klapte naar BB keurig voor Stefan langs die, een illusie armer, inmiddels terug kwam over SB. Uiteraard vond ik ook niets op links en dus was Stefan er vlak voor de bovenboei alsnog langs en in derde positie. De wind was inmiddels wel erg licht geworden maar her en der waren nog wel echte vlagen te vinden. Alain Denis, die ook regelmatig in ons kikkerland meedoet, voerde in zo’n vlaag de rest van het veld aan en stormde over BB richting de bovenboei die ik net met nauwelijks gang in de boot had gerond. Hij werd op de voet gevolgd door Arend. Alain hield downwind op rechts druk, passeerde mij en finishte als vierde. Race één scoorde hij ook al een vier dus hij was goed bezig. Arend wist ik deze race nog ternauwernood achter mij te houden. FRA 776 won de race voor Rodney Cobb.

Tegelijkertijd met het OBK Finn werd hier ook het OBK Spirou verzeild en onze race twee werd gestart na de finish van de Spirou klasse. Ik nam aan dat hetzelfde zou gebeuren bij race drie. Niet dus. Ik was wat aan het babbelen met Rodney toen bleek dat de rest van de Finnen aan het starten waren. Stom natuurlijk. Scherp blijven en op de vlaggetjes letten hoort er nu eenmaal bij. Maar ja, ik was hier misschien iets teveel met vakantie. Rodney en ik lagen ook nog eens helemaal aan BB terwijl SB nu toch echt veel beter was. Bas Weijman was ook te laat maar startte wel vanaf daar en voer heel knap naar een vierde plaats. Stefan moest weer een tijdje die vermaledijde BEL 77 van Joel Glady voor zich dulden maar bij de bovenboei werd die toch wel overmoedig of inhalig of beide want over stuurboord strak om de bovenboei overstag gaan terwijl Stefan er over BB aankomt is niet slim. Stefan waarschuwde nog tevoren maar Joel probeerde het tegen beter weten in en dus protesteerde Stefan. Joel koos ervoor om zijn penalty pas vlak voor de finish te nemen. Veel te laat natuurlijk maar niemand die daar verder moeilijk over deed. Fluiten in de geest van de wedstrijd zullen we maar zeggen. Arend voer gewoon weer hard de goede kant op en scoorde een tweede plaats achter Stefan die dus won. Uiteindelijk Bleek dit de laatste race van het kampioenschap te zijn geweest want de wind hield er voor de rest van het weekeinde mee op.

De zonovergoten zondag stond in het teken van nog wat gezellig babbelen op het terras of bij de boten en rustig wachten tot de OW boven A zou worden gehesen wat uiteindelijk om 12.00 gebeurde. In tegenstelling tot wat ik bij veel andere evenementen meemaak bleef daarna “operatie stofwolk”, ofwel het haastige vertrek van een groot deel van de deelnemers, uit. De meesten gingen rusting inpakken en wachtten geduldig op de prijsuitreiking. Stefan werd dus zeer terecht gehuldigd als Belgisch kampioen. Naast hem op het podium stonden Arend en Alain die zeer verdiend respectievelijk de tweede en derde prijs wonnen. Joel moest genoegen nemen met de ondankbare vierde plaats. Toch ben ik benieuwd wat die zou hebben gepresteerd met een up to date Finn met dito zeil.

Al met al vond ik het een leuk evenement dat georganiseerd werd door een gezellige club met een enthousiast comité. Zeker voor herhaling vatbaar. En dat terwijl ik veel liever met windkracht oehoe op zee zeil met een Finn. In ieder geval een aanrader voor de plassen minnende Finnzeilers waarvan Nederland er vele telt.

Hier een paar foto’s die ik schoot; OBK 2013

Karin de Fraiture nam er veel meer en zet ze vast binnenkort op het net. Ik zal de link er dan ook bij zetten.

Foto’s genomen door Isabelle Devillers: OBK

Jan Bart
NED 962