2013 Tulpenrace (by 100% Selachimorpha)

Tulpenrace 2013

Nummer tien klimt direct vanuit de boot in de pen. Om maar zo veel mogelijk nog fris te herinneren. Nou.. dat valt toch wat tegen. Ik vermoed zelf wat te druk geweest te zijn met m’n eigen finn om alles te kunnen overzien.

Het eerste dat ik me herinner is de constatering dat ik én Sander én Bob te gemakkelijk kan zien net na ‘t eerste geldige startschot. Het voelt niet goed en ik besluit meteen door te varen naar de pin… vanuit het midden van de lijn nog een akelig lang stukje. Ik geloof dat ik t Maarten daarbij ook nog even lastig maakte. In ieder geval start deze race voor mij als een inhaalrace over stuurboord bij de pin. Gelukkig zit er wel een beetje lengte in de kruisrakken zodat er nog wel wat tijd over was. De eerste downwind brengt in een grote vlaag in het midden wat snelheid waar anderen besluiten onder verschillende hellingshoeken wat af te remmen. Een tiende plek is het resultaat. Het geeft me een prima gevoel. Tja.. en wat ik allemaal meegemaakt heb tijdens die race weet ik niet meer. Heb alle zeilnummers voorbij zien komen en zag in de verte de 41, de 42 de 841 en zelfs de 11 strijden om de voorste posities. Na de race in de luwte van een eiland even heerlijk genoten van de warme voorjaarszon.

Race twee start ik ‘netjes’ in de fc*king tweede rij. Kan geen kant op en doe vervolgens ook alles fout. Ik snap er werkelijk geen jota van en kom achterin de vloot bij de boventon. Terwijl ik pas op tweederde van ‘t kruisrak vaar, zie ik Chiel in de verte al de sprintprijs pakken op eerbiedige afstand gevolgd door Wouter. Karel zie ik de andere ton nemen met veel achterstand. Ik zie het hele veld naar voren en achteren schuiven, hoor mensen schreeuwen dat je niet achter ze mag varen, zie mensen zwemmen, sla bijna zelf om, zie mensen gestrekt hangen en andere zitten in hun boot. Zie kompaskoersen in onmogelijke combinaties. Karel Barbatruct zich somehow echter naar voren en wint de race. Voor mezelf ontwikkelt zich een minidrama van verkeerde vlagen, geen gevoel, geen snelheid en eindigt de race in de achterhoede. Gelukkig is er een pauze. Tijd voor een mentale zeilwissel.

Op de kant getuigt een bebloede Finn van de harde strijd. Maarten kan er inmiddels gelukkig weer om lachen en zal er de volgende keer zeker weer bij zijn. Robert heeft een gat in zijn zeil, Jan Willem blijkt ziek naar huis en Fons heeft de motor gestart. Iedere race vraagt zijn tol.

Race 3 is de wind wat opgestoken en hebben we een mooie 13 a 14 knopen op een mooi lang rak. Inmiddels gewisseld naar de vertrouwde H5 en het hele rak even ingeslingerd. Aan de wind is het mooi zeilen en in de downwind zijn er meters te verdienen door hard te werken. Het wordt een mooie race die tot het laatst toe nog spannend blijft… Karel ligt voor Hein en Cees over bakboord.. Martijn en Bob zoeken het rechts en vinden het daar ook in een mooie laatste vlaag van rechts. Nummers 2 tot en met 5 gaan heel spannend binnen een of twee lengtes over de finish. Karel wint opnieuw en, little did he know, stelt daarmee de zege veilig. Bob vaart zich terug naar een tweede plek, Hein wordt drie, ik vier en Martijn wordt vijfde.
Zondag weerspiegelt de ziel zich in het water van een windloos Loosdrecht. Na een les Franse Geschiedenis van Rodrick en een evaluatie van de Palma-puntentelling wordt de onrust te groot en om 11 uur begint het grote inpakken. Rond 1330 uur zit er 8 bar in de bandjes en begint er een andere battle. Het was een mooie dag.