2023 EK Finn Masters (by Ronald van Klooster)

EK Finn Masters Campione del Garda

Toch wel een van de mooiste omgevingen om wedstrijden te zeilen. Het Gardameer. Niet de makkelijkste overigens. De bergen om je heen zijn indrukwekkend. Het Italiaanse eten is (als je er naar zoekt) heerlijk! De aanwezigheid van al die internationale deelnemers die gek zijn van de Finn maakt het erg speciaal. Dit keer in Campione Del Garda. De weg ernaartoe is al een beleving. Het duurde voor iedereen lang om er te komen. Als je wagenziek wil worden dan kan dat eenvoudig. Campione del Garda was een groot grasveld met een bar. Beter kunnen Finn zeilers niet wensen.

Ronald, Peter, Bas, Carolien en Rick Bomer sliepen hoger in de bergen. Een kwartier omhoog rijden door een sprookjesachtig gebergte. Daarna een uitzicht over het meer waar je u tegen zegt. Het kon al niet meer stuk.

Het grote grasveld was gevuld met ruim 90 Finnen. Veel bekende gezichten van het WK in Griekenland. Leuk dat er een grote groep Alkmaarders was afgereisd. Ik stond met de Finn naast Maria. De enige vrouwelijke deelnemer. Maar ook de 86 jarige Joop Wuijts was aanwezig. Je zag ze allemaal genieten van dit evenement want voor sommigen was dit voor het eerst!

Iedere ochtend was relaxed. Ontbijtje, koffietje, dan naar beneden, dektent eraf, nog een koffietje en zo rond het middaguur draait de wind naar zuid en neemt langzaam toe. Iedere dag weer. Iedere dag was het hopen op meer wind. Zoals in 2022. Lekker zo tegen de 18 knts met golven dat zat nog in mijn herinneringen van de Gold Cup aan de overzijde van deze plas. Dan was het gedaan met de plassenprikkers. Mijn hemel wat waren er zeilers bij die tegen de wind in zeilen. Bij de start moest je echt opletten dat je niet deze plassenprikkers in de buurt had. Maar helaas bleef de wind alle dagen zwak.

Hebben we gelachen? ja eigenlijk de hele dag door. Gelachen om de gasten in ons hotel. Mensen kijken blijft leuk. Gelachen om de starts waar ruim 90 boten een plekje zochten. De lijn was zo lang dat hij er eigenlijk altijd scheef in lag. Gelachen om de shifts waar je in een paar seconde van “hero naar zero” ging. Gelachen om het geschreeuw van voor onze bekende Italianen en vele andere bekende sopraanzangers in het Finn veld.

De eerste dag leek op het WK Griekenland. Start bij de boot. Hard naar de bergwand. Overstag en als eerste bij de bovenboei. “Niet weer een flottielje race” dacht ik nog. Dus race 2 iedereen start bij de boot. Peet en Filipe Silva maakten er een wedstrijdje van wie de wedstrijdleider op de startboot kon aanraken. En dan dat gevecht en die opmerkingen “Lukt het Filipe? “Gaan we weer!” terwijl Filipe met zijn joystick via de romp van Peter zich nog beter wilde positioneren. Filipe lacht zoals gebruikelijk alles weg met een smile. “Gaat het?” vroeg Peter nogmaals aan Filipe. Ik lag erachter en lag al in een deuk. Ik heb me kostelijk vermaakt. Ik had een lol maar wel een klote start. Maar ja, ik kom toch eerlijk gezegd voor de lol. Dit schouwspel vergeet ik niet gauw meer..Filipe kreeg later wel een gele vlag voor wrikken…

Alle dagen was het windje tussen de 5-9 knopen. Meer hebben we niet gehad. Er zaten zelfs windgaten op het meer die naar mijn mening onder de 5 knts kwamen. De jury was streng en aanwezig. Het aantal gele vlaggen was opmerkelijk. Maar ook onze Bas de Zwarte Waal was weer een grossier in letters uit het alfabet. 2 keer een BFD en 1 keer een gele vlag. En hij ging zo goed de eerste dag!

Opmerkelijk waren natuurlijk de prestaties van Peter Peet. Wat kan die man naast goed zeilen perfect starten. Ongelooflijk. Wat een voordeel je met deze gave kan bereiken in zo’n groot Finn veld. De start was alle dagen zo belangrijk. De laatste race van het evenement was een echte flottielje race. Vanaf de pin konden de meeste zeilers de bovenboei in 1 keer halen. Belachelijk voor een EK maar we zaten dicht bij de tijdslimiet en dan persen ze er gewoon nog 1 uit. Peter moest deze laatste race goed varen om het evenement te winnen, en dat deed hij. Halve wind over stuurboord over de startlijn en vol gas naar de bovenboei! Gelukkig voor Peter was dit zijn bekroning als Europees Kampioen Finn in de Masters. Dik verdiend!

We maken ons op voor het ONK in Medemblik. Hopelijk mogen we daar weer hangen!

met vriendelijke groet,
Ronald van Klooster
NED 43