Semaine International de Cannes

[Sjoerd Hofland]

We spreken medio November. De telefoon gaat, ik zie de naam van de beller op het scherm verschijnen. Zoals altijd neem ik op met: ‘Aukema’, de andere kant van de lijn antwoord kort maar krachtig: ‘Hofland’. Een telefoon gesprek tussen twee Friezen kent nou eenmaal niet te veel poespas.

‘Ik hef mien boat verkocht’

Slik, ik ben even stil. Er schieten een aantal gedachten door mijn hoofd. Een poging om Peter om te lullen is kansloos, weet ik bij voorbaat. Ik zal dus verder moeten zonder mijn Sneeker leermeester als sparringpartner.

Als vervolgens de concept wedstrijdkalender wordt verstuurd door onze voorzitter begin ik toch maar, ietwat gedesillusioneerd, een plan te maken voor komend seizoen. Ik scroll door naar de internationale kalender en mijn oog valt op de Semaine International de Cannes. Dat lijkt me wel wat, in Februari een paar wedstrijdjes zeilen in de zon. Een paar appjes in verscheidene Finn-appgroepen en ik heb in de vorm van Jan Zetzema een mooie mede kompaan gevonden. Jan wil wel rijden naar Cannes met een dubbeltrailer en dus kan ik lekker vliegen. ideaal.

Alle voorbereidingen zijn getroffen, mijn boot staat ingepakt en volgestauwd met zeilspullen bij Jan. Wat kan er nu nog mis gaan. U raad het al, Covid. Jan en Trees raken beide besmet een paar dagen voor vertrek. Shit.

Ik zag even dit mooie tripje in rook op gaan. Op aanraden van Gerko toch even contact gezocht met de club aldaar. En wat bleek, een van de leden kon zelf door rugproblemen niet mee doen en was bereid om zijn boot aan mij uit te lenen. Omdat de beste man slechts 65kg woog heb ik toch even verzocht of hij ook niet een wat stijvere mast kon regelen. Uiteindelijk via Paul Mckenzie een mooie stijve prikker kunnen regelen. Perfect!

Bij aankomst op het vliegveld werd ik opgehaald door de eigenaar van de boot. Na een autoritje van 40 minuten aangekomen op de club. Snel mijn eigen zeiltje er op getrokken, even de kilo´s meten, aanpassen en het water op. De condities voor deze training dag waren dan ook prachtig. 15 graden, 10 kts en mooie rollers. Samen met een paar Zwitsers en een jonge Fransoos een aantal hazenstartjes gemaakt. De Maandag was een dag met Nederlandse condities. 15 kts, regen en aanlandige golven van 1,5 meter. Echt genieten.

Helaas was het Dinsdag gebeurt met de wind en waren alle races in 4 tot 8 kts. De eerste dag was ik bij de starts al sneller dan de rest wat resulteerde in een BFD waar ik finishte als 20ste en UFD waar ik finishte als 6de. De rest van de week dus wat voorzichtiger moeten starten wat uiteindelijk resulteerde in 18-12-25-29-4. De snelheid en hoogte zat goed, de focus was goed, alleen het starten verdiende meer aandacht. Te vaak mezelf laten opsluiten waardoor je een kant op moet die je eigenlijk niet op wil.

Al met al kijk ik terug op een leerzame week. Er zit potentie in en ik weet waar ik aan moet werken. Na een kleine dip omdat ik zonder mijn Sneeker Finn mentor verder moet, kijk ik ontzettend uit naar het komende seizoen.

Ik heb ontzettend genoten van het racen in de Finn en tegen de andere Finn zeilers. Een geweldige week met mooie verhalen, fantastisch zeilen en een schitterende omgeving. De kameraadschap in onze klasse is echt fantastisch, de club in Cannes heeft mij fantastisch geholpen zodat ik toch kon zeilen.

Volgend jaar zijn er hopelijk meer gegadigden om het seizoen af te trappen in Cannes.

Ik eindig dit verslag met een citaat van Michel Miltenburg; ‘de thuisblijvers hebben zoals altijd weer ongelijk gekregen’.

[Auteur]

Berichten